زخم دهانی چیست؟

زخم‌های دهانی، زخم‌هایی هستند که در نواحی مختلف دهان مانند داخل گونه‌ها، لب‌ها، زبان، لثه‌ها و سقف دهان ایجاد می‌شوند. این زخم‌ها معمولاً به شکل دایره‌ای یا بیضی هستند و گاهی لبه‌های نامنظم دارند. پایه این زخم‌ها ممکن است قرمز یا سفید-خاکی رنگ باشد. زخم‌های دهانی می‌توانند در حین خوردن، جویدن یا صحبت کردن درد ایجاد کنند و کیفیت زندگی و فعالیت‌های روزمره فرد را تحت تاثیر قرار دهند. این زخم‌ها می‌توانند سطحی یا عمیق باشند و در بعضی موارد باعث از دست دادن بافت شوند.

زخم دهانی به چه دلیل ایجاد می‌شود؟

زخم‌های دهانی می‌توانند به دلیل عواملی ساده مانند گزش زبان یا سوختگی از غذای داغ ایجاد شوند، اما گاهی این زخم‌ها می‌توانند نشانه‌ای از بیماری‌های سیستمیک مانند بیماری بهجت یا حتی سرطان ناحیه دهان باشند. کمبود آهن، روی و ویتامین‌ها (به ویژه فولات و ویتامین B12)، استرس، تغییرات هورمونی (مانند دوره‌های قاعدگی یا بارداری)، استعداد خانوادگی (عوامل ژنتیکی)، آلرژی‌های غذایی، باکتری‌ها (مانند باکتری‌های سیفلیس یا سل)، ویروس‌ها (مانند ویروس تب‌خال)، عفونت‌های قارچی، برخی داروها و مصرف تنباکو از عوامل موثر در بروز زخم‌های دهانی هستند.

برای درمان زخم‌های دهانی چه باید کرد؟

اولین قدم در درمان زخم‌های دهانی شناسایی علت اصلی ایجاد زخم و درمان آن است. برای کاهش درد، می‌توان از کرم‌های مسکن استفاده کرد و برای جلوگیری از عفونت‌های احتمالی بر روی زخم از محلول‌های ضدعفونی‌کننده دهان استفاده کرد. همچنین برای درمان عفونت‌های قارچی ممکن است گلاب‌های خاصی تجویز شود. در طول دوران زخم‌های دهانی، باید از مصرف غذاهای ترش، تند، داغ یا سخت پرهیز کرد تا درد و تحریکات بیشتر نشود.